วิมลรัตน์   บุญเต็ม  กล่าวว่า  “ชีวิต ถ้าจะเหนื่อย ต้องเหนื่อยให้ถูกทาง” มนุษย์เราเกิดมามีหนึ่งชีวิต มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราอยากทำ บางอย่างเราต้องเลือกถ้าหากอยากได้ทั้งสองอย่างพร้อมกัน ในอดีตกระตือรือร้นในการทำกิจกรรมต่าง ๆ รู้สึกตื่นเต้นกับการพัฒนาตัวเอง ทั้งทางด้านศาสนาหรือการทำกิจกรรมต่าง ๆ ค่อนข้างมาก จนในบางครั้งทำกิจกรรมจนเกินความพอดีต่อร่างกาย ส่งผลเสียต่อร่างกาย จึงควรที่จะเดินตามทางสายกลาง เลือกทางเดินที่เราสามารถเป็นส่วนหนึ่ง ในการเผยแพร่พระพุทธศาสนา สามารถนำไปใช้ในชีวิตจริงและสำคัญต่อเราในอนาคต เพราะหากเรายังดันทุรัง ที่จะทำทุกอย่างไปพร้อม ๆ กัน เราจะไม่ได้อะไรเลย

              ชนะภัย   เรืองโพน  กล่าวว่า “เทียวทางบ่สุดเส้น อย่าถอยหลังให้เขาเหยียบ ตายขอให้ตายหน้าพุ้น เขาจั่งย่องว่าหาญ” ภูมิใจที่ได้นำองค์ความรู้เกี่ยวกับงานด้านศิลปวัฒนธรรม ไปถ่ายทอดให้แก่กลุ่มผู้ที่สนใจในด้านศิลปวัฒนธรรมเช่นเดียวกับเราให้เกิดประโยชน์มากที่สุด และหวังว่าองค์ความรู้ที่ถ่ายทอดไปจะสามารถนำไปต่อยอดได้ในอนาคต การเผยแพร่ที่ง่ายที่สุดคือ เริ่มจากตัวเราเอง เพราะไม่สามารถไปบังคับให้ผู้อื่นมาชื่นชอบแบบตัวเราได้ และจะช่วยเหลืองานด้านศิลปวัฒนธรรมในหลายระดับอย่างสุดฝีมือและเต็มศักยภาพ เพราะสิ่งที่ได้รับกลับมานั้นเป็นรูปแบบของความสุขและความทรงจำที่ดี

               นุตประวีณ์    เรืองฤทธิ์   กล่าวปิดท้ายว่า “รักและศรัทธาในสิ่งที่ทำ” เมื่อเรามีความรักในสิ่งที่ทำ เราจะสามารถทำในสิ่งนั้นออกมาได้ดีและเกิดความสุขใจในสิ่งที่ได้ทำ เรารักในการทำกิจกรรมด้านจิตอาสาและบำเพ็ญประโยชน์ตั้งแต่ช่วงที่เรียนระดับมัธยมศึกษา การทำกิจกรรมอาจจะมีบางครั้งที่เหนื่อยล้าและรู้สึกท้อ แต่ในระหว่างทางได้พบเจอและเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ความศรัทธาในสิ่งที่ตนเองได้ทำเพื่อสังคม ความศรัทธานี้สร้างได้จากตัวเราเองที่มองเห็นความดีในสิ่งที่ตนเองได้ทำ เชื่อมั่นว่าสิ่งที่ทำนั้นถูกต้องและเป็นประโยชน์กับส่วนรวม เมื่อเราศรัทธาในตนเองสิ่งที่ตามมาคือ สังคมรอบข้างกลับมามองและศรัทธาในการทำความดี เชื่อเสมอว่าการทำเพื่อคนอื่นไม่ใช่การเสียเปรียบ แต่เป็นการเรียนรู้ที่ไม่มีจบสิ้น หากเรามุ่งมั่นตั้งใจในการทำความดี เราจง “รักและศรัทธา ในตนเอง”

ข่าว    :    กลุ่มพัฒนานักศึกษาและการต่างประเทศ

ภาพ   :   ลัดดาวัลย์   ฉิมงาม